پاپ فیلمی اجتماعی و سه اپیزودی، ساخت ایران به کارگردانی احسان عبدی‌پور و محصول سال ۱۳۹۲ است. این فیلم درباره جوانان، مهاجرت و اوضاع اجتماعی امروز ایران است. نام اپیزودهای این فیلم، مکزیک، ایتالیا و انگلیس و فیلم در بوشهر تصویربرداری شده است. فیلم پاپ» سه داستان در هم فرو رفته از خانواده سیاه‌پوست بوشهری را روایت می‌کند؛ دختر دانشجویی که مستاجر خانواده است و باید به هر شکلی به نامزدش که در بند است، کمک کند تا به ربوکاپ مکزیک برسد، پسر خانواده که به امید مهاجرت و طی کردن کانال مانش هر روز در دریا شنا می‌کند و پاپ که قرار است بعد از کاخ سفید کلید واتیکان را هم در دست سیا‌هان بگذارد تا بالاخره تاریخ، بدهی‌اش را به سیاه‌ها پس بدهد. موسیقی فیلم پاپ از نوع جاز بوده و در جای جای فیلم بازیگران در گوشه خیابان نوازندگی می کنند. در شهری که نی انبان به عنوان ساز بومی مورد توجه است، نواختن موسیقی جاز با تاکید بر سیاه پوستان آن اقلیم بر درست بودن انتخاب کارگردان در این زمینه صحه می گذارد. از مسائل قابل تامل درباره فیلم پاپ می توان به روند طولانی پروسه نمایش آن اشاره کرد که نهایتا این اثر در گروه هنر و تجربه به نمایش درآمد و از این منظر که تماشاگران گروه هنر و تجربه تماشاچیانی کیفی هستند، می تواند اتفاقی مثبت برای فیلم باشد. احسان عبدی پور به عنوان کارگردان بوشهری فیلم که از جنوب کشور آمده و پیش از این تنهای تنهای تنها و تیک آف را ساخته بود، در ادامه مسیر فیلم سازی اش به پاپ می رسد و در تلاش است تا در آثارش فرهنگ دیار خود را به روشنی به مخاطب عرضه کند. پاپ فیلمی است که در کوچه پس کوچه های بوشهر روایت می شود و تن ندادن به فیلم های آپارتمانی از ویژگی های کارگردان آن محسوب می شود. پاپ در سه اپیزود خود اعضای یک خانواده را به نمایش می گذارد و هر اپیزود با اپیزود دیگر در ارتباط است. اپیزودهای فیلم پاپ در یک برش ثابت زمانی است که هر بار از زاویه نگاه یک فرد تعریف میشود. اپیزود در لغت یعنی رویداد اما در هنرهای نمایشی به تولید چند بخشی گفته میشود. بر این اساس اپیزودهای فیلم‌های اپیزودیک با هم مرتبط اند و مثلا در مکانی واحد قصه‌ها روایت می شوند. چنان که در فیلم پاپ نیز از موقعیت مکانی و شخصیتی مشترک استفاده شده است. در عین حال در هر سه اپیزود که راوی عشق آدم های قصه است، همگام با آن بازنمایی شرایط اجتماعی و ی محیط پیرامون آن ها را شاهد هستیم. در روایت عاشقانه فیلم پاپ یک طرف رابطه غایب بوده و هستی، ترانه و توماج عاشق کسانی هستند که در فیلم دیده نمی شوند. این وضعیت برزخ وار پروسه رنجی را نشان می دهد که در دوری و به دست نیاوردن معشوق پنهان است. در عین حال بازنمایی شرایط اجتماعی و ی محیط در فیلم چنان است که به طور مئال در یکی از اپیزودها، وقتی پاپ در واتیکان در حال انتخاب شدن است و احتمال این را دارد که سیاه پوست باشد، این انتخاب برای سیاه پوستان بوشهری از اهمیت فراوانی برخوردار است. چنان که در فیلم نشان داده می شود که کاردینال غنا یا نیجریه به احتمال خیلی زیاد پاپ بعدی و رهبر واتیکان خواهد بود و این احتمال، نظم زندگی خانواده فرج که مثل پاپ سیاه‌پوست هستند را برهم‌زده است. بدین وسیله کارگردان وجوه جهان وطنی و ارتباط گسترده مردمان جهان با هم را به نمایش می گذارد. از سوی دیگر از درون این نظرگاه، فیلم روایت گوشه‌ای از زندگی سیاهانی است که سالیان پیش از وطن خود روی به مهاجرت آوردند. آنان برای فرار از فقر و بیماری و مرگ، کوچ کرده‌اند تا برده نباشند و در سرزمینی دیگر حقوقشان همسو با سفیدان باشد. گرچه این حقوق در روابط عرفی همچنان با مشکلاتی همراه است و کارگردان در نشان دادن آن به خوبی عمل کرده است. بدین ترتیب داستان فیلم حول محور اعضای یک خانواده و مشکلات آنها می‌چرخد و روایت گوشه‌ای از زندگی سیاهانی است که سالیان پیش روی به هجرت آوردند. این هجرت با اپیزود دیگر فیلم پیوند خورده است. بر این اساس داستان فیلم بیشتر به موضوع مهاجرت‌هایی می پردازد که در پس آن آدم ها هویت خود را می‌فروشند تا فقط در یک کشور پناهندگی بگیرند و مکان فیزیکی زندگی‌شان تغییر پیدا کند: جوانانی که با انواع و اقسام ترفندهای تحقیرآمیز مواجه اند. با این حال تلنگری که در فیلم پاپ به مخاطبان زده می شود جای تامل دارد. بر اساس آن کارگردان رهیافت جدید به زندگی در سینما را به نمایش می گذارد و در نهایت اندیشیدن به رستگاری و رهایی انسان ها، نویدی است که فیلم پاپ به ما می دهد. ریتم و لحن و فضاسازی فیلم نیز تابع شرایط اقلیمی و محیطی جنوب است و این رنگ و بوی جنوبی فارغ از این که بیننده را به یاد داستان های احمد محمود میاندازد، حال و هوای تازه‌ای در سینمای ایران به حساب می‌آید. از این رو فیلم پاپ با توجه به این که ما را به فضای متفاوت و دیگری از آنچه همیشه دیده‌ایم، می‌برد و در معرض لوکیشن، زبان و لهجه، تاریخ و فرهنگ و هنر و نحوه زیستی تازه و بکر می‌گذارد، دیدنی است.
نگاهی به فیلم دِرِساژ؛ نفی هرگونه اقتدار
نگاهی به فیلم بمب؛ یک عاشقانه: دیالکتیک جنگ و صلح
نگاهی به فیلم آستیگمات؛ روایتی واقع گرایانه از آسیب های اجتماعی
نگاهی به فیلم دلم می خواد ... : نقد جامعه افسرده
نگاهی به فیلم پاپ: روایت دردهای مشترک انسانی
فیلم ,پاپ ,روایت ,کارگردان ,اپیزود ,یک ,فیلم پاپ ,که در ,را به ,است که ,در فیلم ,بازنمایی شرایط اجتماعی
درباره این سایت